Nieuwe uitdagingen

Toch kwamen we ook hier onze uitdagingen tegen: deze zomer was het héél droog, en zo was het gras ineens op. Elize viel daardoor terug in conditie, en we hebben er de afgelopen maanden alles aan gedaan om haar weer op gewicht te krijgen. Dat soort dingen kosten mij niet alleen mentaal veel energie, maar ook emotioneel. Je mogelijkheden om samen lekker aan de slag te gaan worden natuurlijk beperkt, maar je hebt vooral zorgen over hoe het allemaal goed moet komen.

Tegelijkertijd vind ik het belangrijk om Elize te blijven zien als haarzelf, als paard, los van die zorgen. Dus is het mijn taak om die zorgen ook los te kunnen laten. En ook dat stuk waar ik zelf heel veel plezier uit haal, het samen sporten, voor nu even los te laten. Voor mij was dat echt een uitdaging!

De connectie groeit…

En toch… toch was dit ook een mooi jaar. Hoe langer we verbonden zijn, hoe meer onze band zich verdiept en ontwikkelt. Steeds meer kleuren worden toegevoegd aan het spectrum van onze connectie.

Waar ze eerst alleen mijn droom was, houdt ze me nu soms ook wakker ’s nachts 😉 Waar ik eerst alleen haar sprankelende extraverte persoonlijkheid zag, zie ik nu ook zachtheid, naar binnen gekeerd, in totale rust en ontspanning. En zie ik soms ook verdriet of moeheid. Kan ik steeds meer onderscheid maken tussen er zin in hebben, of toch langzaam in de paniek schieten. En of een bok een vrolijk spel is, of een uiting van frustratie of een moeilijkheid in haar lijf. Is er niet meer alleen maar het ‘gekke’ spelen (hoewel lekker hard gaan nog steeds een favoriet is), maar is er ook spelen met rust en nieuwsgierigheid, en proberen we samen nieuwe dingen uit.

Elize’s ontwikkeling

Ook zij heeft zich in de jaren ontwikkeld. Als jonkie van 2,5 werd ze door elk paard aan de kant gezet, ondertussen staat ze haar vrouwtje wel. Ik noem haar soms ook wel de ‘lijm’ van een kudde. Ze kan met (bijna) alle paarden goed, ook die paarden die wat meer dominant gedrag laten zien. Het is alsof ze tegen ze zegt: het is ok, maak je niet druk. Ze weet precies hoe ze bij elk paard en in elke situatie de harmonie kan herstellen.

Het hoort allemaal bij haar. Het is allemaal Elize. Het is steeds meer Elize om van te houden. Als ik aan haar denk, dan is het net alsof het niet meer één paard is, maar komen al deze gevoelens en gedachten en herinneringen als een grote stroom liefde voorbij.

Nu is het 2019

Als ik iets heb geleerd uit het vorige jaar, is dat het niet zozeer de uitdagingen zijn die je laten groeien, maar hoe je die uitdaging aangaat. Dat juist het aangaan van de uitdaging, vanuit liefde voor jezelf, met vertrouwen in jezelf, je sterker maakt.

En als ik iets heb geleerd van Elize, is het hoe je jezelf blijft in de rollercoaster die het leven is. Hoe je samen kan zijn, in harmonie kan zijn met je paard en zelfs blijven groeien, ondanks alles wat er om je heen gebeurt. Misschien een open deur, maar ik heb het dit jaar mogen ervaren, samen met haar.

En die lessen uit 2018, maken dat 2019 een stuk beter begonnen is. Elize komt langzaam maar zeker weer terug in haar vertrouwde conditie, en ook ikzelf heb stappen kunnen maken naar een betere gezondheid. Maar het belangrijkste: Elize is en blijft mijn allergrootste liefde!

Liefde laat je groeien

Die liefde zie ik ook bij de ruiters aan de Two Happy Athletes Academy. Ze zijn uit liefde voor hun paard aan dit traject begonnen. Met wensen en verlangens. Om hun angsten te overwinnen. Om samen te groeien. Om samen te sporten, om blij en sterk te worden, mens én paard. Om samen hun eigen uitdagingen aan te gaan.

Hoe mooi dat juist die liefde voor het paard, waar het allemaal mee begon, nog veel verder gegroeid is. Dat juist die liefde ervoor gezorgd heeft dát ze die uitdagingen aan konden gaan. Dat ze hun angsten overwonnen hebben. Dat ze hun onzekerheid van zich af geschud hebben. Dat ze nu samen de wereld aan kunnen. En intens genieten van samen leuke dingen doen.

Als er iets is waar ik trots op ben, is dat het wel. Dat ik bij heb mogen dragen aan de liefde tussen mens en paard. Dat er nu sterkere paarden en mensen op de wereld staan. Fysiek, maar zeker ook mentaal en emotioneel. En in 2019 ga ik daar met volle kracht mee verder!