Waar mijn hart van gaat zingen…

Dat doe ik natuurlijk al! Met mijn Two Happy Athletes Academy help ik ruiters een half jaar of langer samen met hun paard dat mooie dreamteam te worden. Met online modules waarin ze stap voor stap hun eigen Happy Athletes weg vinden. Met persoonlijke begeleiding en intensieve live-dagen, waarin ze mega-sprongen maken, zowel met hun paarden als op persoonlijk vlak.

Het is zo’n bijzondere ervaring om te zien hoe een combinatie van totale verwijdering, elkaar weer helemaal in het hart sluit. Of als paard en ruiter aan het begin van de Academy nog net niet ontploffen van de spanning en angst, en dan eindigen met een ontspannen bosrit op de Veluwe, volledig vertrouwend op elkaar.

Dat dus. Daar word ik blij van. Hier gaat mijn hart van zingen! Dit is wat ik te geven heb.

Je weet wat je ervaart

Wat een zelfkennis 😏 Ik weet het nu. Maar deze kennis had ik niet gehad als ik de Happy Athletes Community nooit gestart was. Als ik het niet geprobeerd had. Als ik niet ervaren had wat het verschil was met de Two Happy Athletes Academy.

Die ervaring, dat uitproberen, dat brengt je wijsheid. En die wijsheid komt dus niet uit je hoofd of uit een boek. Geen enkele theorie of methode kan je die innerlijke wijsheid geven. Die krijg je alleen als je het ook doet. Als je er vol in duikt.

Trial and error noem je dat ook wel. Van kinds af aan leren we al op deze manier. Een kind is vooral bezig met doen, net zolang tot ze iets gevonden heeft wat werkt. Bijvoorbeeld bij het leren lopen. Het is vallen en weer opstaan. Oftewel héél veel trial en héél veel error. Super effectief, het geeft je namelijk kennis die je niet hoeft te onthouden, omdat je hele zijn het al weet. Door die ervaringen van trial and error.

Proberen is leren, ook voor jou en je paard

Bij paarden is het precies zo. Ook zij gebruiken trial and error om te leren. Ze proberen iets, en het gaat goed of het gaat fout. Het lukt, of het lukt niet. En dus gaat je paard er mee door, of niet. En zo niet, dan probeert je paard iets anders, net zo lang tot hij een oplossing, een antwoord, een doorgang heeft gevonden.

Handig! Kunnen wij ruiters ook, zou je denken. Maar toch is dat iets anders. Wij ruiters, wij proberen heel wat minder. We durven minder goed fouten te maken. We zijn niet meer zo onbevangen als dat we waren als kind. Het leven en de teleurstellingen die we daarin gehad hebben, zorgen ervoor dat we voorzichtiger zijn geworden. Soms zelfs teruggetrokken. Waarom proberen als het toch fout gaat? Je vermijdt liever de teleurstelling dan dat je iets nieuws probeert, dat je in het diepe duikt. Opstaan na het vallen… zo makkelijk is dat nog niet! Want vallen doet pijn (voor ruiters soms best letterlijk!)

Wat als…?

Dat maakt dat experimenteren moeilijk is geworden… wat als het mis gaat? Wat als ik het helemaal verkeerd doe? Wat als mijn paard het moeilijk krijgt? Wat als hij het stom of vervelend vindt? Of erger nog, als hij gespannen wordt, of boos? Wat als ik zelf in de problemen raak? Wat als…?

Mijn antwoord op die vragen is meestal:

NOU EN?

Beetje kort door de bocht misschien, maar wat ik er mee bedoel is dit: je kunt altijd weer terug. Je krijgt hoogstens een ‘error’, een fout. Het hele idee van proberen is juist om erachter te komen of iets werkt voor jullie of niet.

De negatieve lading

Het probleem zit hem erin dat wij, de ruiters, aan die fout een negatieve lading hangen. Een fout betekent dat het mislukt is. Dat je gefaald hebt. Dat je paard je niet meer leuk vindt. Dat jullie samenwerking slecht is. Dat je niet kan rijden. Dat jullie band toch niet is wat je dacht dat het was. Dat jullie vertrouwen beschadigd raakt. Die negatieve lading, dát geeft de pijn en teleurstelling die je voelt, niet de fout zelf.

Terwijl alles wat je ervaart in een ‘error’ of fout, zoals een ‘nee’ van je paard, of spanning, of een verkeerde stap, of een connectie die verbreekt… dat alles is informatie voor je volgende ‘trial’. Om het beter te doen. Om er van te leren. Opnieuw en opnieuw.

Want jouw paard geeft die negatieve lading er niet aan. Voor je paard is iedere ervaring slechts een leermoment. Doe ik het de volgende keer weer zo, of niet? Levert het me op wat ik wilde, of niet? Voelt het fijn, of niet?

Emoties bij je paard

Dat paarden iedere ervaring als een leermoment ervaren, wil natuurlijk niet zeggen dat ze er niets bij voelen! Paarden zijn juist enorm sensitief, merken de kleinste signalen op, bij zichzelf maar ook in hun omgeving.

En ook je paard kan emoties als pijn, verdriet, boosheid en frustratie voelen. Maar wat een paard niet doet, is hun emoties be- of veroordeelen. Het is niet ‘goed’ of ‘fout’, ze voelen het alleen.

Je hoofd wil geen fouten maken

En precies dat hoofd is wat jou ook tegenhoudt om te experimenteren. Om fouten te durven maken, om te leren door te doen. Je hoofd produceert al die ‘wat als’ gedachten, je hoofd zorgt voor die negatieve lading. Waardoor je het al niet meer probeert. En dat is jammer, want dat hele effectieve ‘trial & error’ leren, schakel je dan uit.

Wat je misschien wel herkent, is dat je dan je best gaat doen je hoofd ‘uit te schakelen’. Om die gedachten te stoppen. En wat je dan vast ook herkent, is dat dat niet werkt. Dat het je niet lukt om je hoofd uit te zetten.